Adadox to lek przeciwnadciśnieniowy, którego substancją czynną jest doksazosyna. Doksazosyna wywiera antagonistyczny wpływ na receptory adrenergiczne α-1, co obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek ten jest również stosowany w leczeniu objawów powiększonego gruczołu krokowego, ponieważ może obniżać napięcie tkanki mięśniowej gruczołu krokowego i dróg moczowych. Adadox jest dostępny na receptę.
Apo-Doxan to lek, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Apo-Doxan jest również stosowany w leczeniu objawów wywołanych łagodnym przerostem gruczołu krokowego. Lek jest dostępny na receptę.
Cardura to lek, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek dostępny na receptę, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Cardura jest zalecana w leczeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego oraz w leczeniu pierwotnego (samoistnego) nadciśnienia tętniczego.
Cardura XL to lek na receptę, który ma postać tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu. Zawiera substancję czynną doksazosynę. Lek ten rozszerza naczynia krwionośne, zmniejsza opór obwodowy, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W efekcie obniża nadciśnienie tętnicze. Ponadto, zmniejsza dolegliwości związane z utrudnionym odpływem moczu. Stosowany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest ? to lek przeznaczony wyłącznie dla mężczyzn, zawierający dwie substancje czynne: doksazosynę i finasteryd. Jest stosowany w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH) u mężczyzn, szczególnie w wieku powyżej 50 lat. Preparat łączy działanie dwóch różnych mechanizmów terapeutycznych, co pozwala na kompleksowe podejście do problemu powiększonej prostaty. Doksazosyna należy do grupy leków określanych jako leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Doxagen to lek w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Zawiera substancję czynną doksazosynę, która rozszerza naczynia krwionośne, obniżając ciśnienie tętnicze krwi i ułatwiając oddawanie moczu. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Doxagen jest dostępny na receptę.
Doxanorm to lek z grupy alfa-adrenolityków, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, zmniejszając opór obwodowy i obniżając ciśnienie tętnicze. Ponadto, Doxanorm działa jako antagonista receptorów alfa1-adrenergicznych, które znajdują się w gruczole krokowym i pęcherzu moczowym. Lek jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Doxanorm jest dostępny na receptę.
Doxar to lek na receptę, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek z grupy alfa-adrenolityków, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, zmniejszając opór obwodowy, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz w łagodzeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Doxar XL to lek z grupy alfa-adrenolityków, który skutecznie pomaga w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi u mężczyzn i kobiet, a także objawów związanych z powiększeniem gruczołu krokowego u mężczyzn. Dzięki swoim właściwościom rozkurczającym naczynia krwionośne, Doxar XL ułatwia przepływ krwi, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Jest dostępny na receptę.
Doxazosin Aurobindo to lek w postaci tabletek, który jest dostępny na receptę. Jest to lek z grupy środków rozszerzających naczynia krwionośne. Dzięki temu, że powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, pomaga w obniżeniu ciśnienia krwi. Dodatkowo, doksazosyna może wpłynąć na napięcie tkanki mięśniowej gruczołu krokowego i dróg moczowych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz objawów powiększonego gruczołu krokowego.
Doxazosin Aurovitas to lek w postaci tabletek, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną leku jest doksazosyna. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz objawów powiększonego gruczołu krokowego. Działa jako selektywny antagonista receptorów α-1-adrenergicznych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego.
Doxazosin Genoptim to lek, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek dostępny na receptę, który jest antagonistą receptorów α1-adrenergicznych. Stosuje się go w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi oraz objawów wywołanych powiększeniem gruczołu krokowego u mężczyzn. Doksazosyna działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, zmniejszając opór obwodowy, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego.
Doxazosin XR Genoptim to lek z grupy alfa-adrenolityków, który jest stosowany w leczeniu dwóch schorzeń. Po pierwsze, jest skuteczny w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, co ułatwia przepływ krwi i pomaga zmniejszyć ciśnienie tętnicze krwi. Po drugie, jest stosowany w leczeniu objawów wywołanych powiększeniem gruczołu krokowego u mężczyzn. Lek działa rozkurczająco na mięśnie otaczające ujście pęcherza moczowego i gruczołu krokowego i powoduje łatwiejsze wydalanie moczu. Doxazosin XR Genoptim jest dostępny na receptę.
Doxonex to lek w postaci tabletek, przeznaczony dla osób dorosłych. Substancją czynną leku jest doksazosyna, która jest selektywnym antagonistą receptorów α1-adrenergicznych. Lek jest wskazany do stosowania w terapii łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, a także w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Doxonex jest dostępny na receptę.
Dozox to lek na receptę, który należy do grupy leków zwanych alfa-adrenolitykami. Działa na naczynia krwionośne, powodując ich rozszerzenie i obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Jest również antagonistą receptorów alfa1-adrenergicznych, które znajdują się w gruczole krokowym i pęcherzu moczowym. Wskazany jest do stosowania w terapii samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Kamiren to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to wybiórczy antagonista receptorów α1-adrenergicznych. Kamiren jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Lek ten może być przyjmowany rano lub wieczorem, a dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz.
Kamiren XL to lek na receptę, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to selektywny antagonista receptorów α1-adrenergicznych. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zarówno jako monoterapia, jak i w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Kamiren XL jest również wskazany w leczeniu objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Lek może być stosowany zarówno u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, jak i pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym.
Zoxon to lek z grupy alfa-adrenolityków, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, co prowadzi do zmniejszenia oporu obwodowego i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Lek jest dostępny na receptę.
Doksazosyna – lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi, hamujący receptory alfa-adrenergiczne. Mechanizm działania doksazosyny polega na blokowaniu tych receptorów przez co następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych, redukcja obwodowego oporu naczyniowego i zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Wskazaniami do stosowania doksazosyny jest leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz objawów łagodnego przerostu prostaty.
Doksazosyna występuje w postaci tabletek, które stosuje się raz na dobę. Działanie leku po jednorazowym przyjęciu dawki utrzymuje się 24 godziny. Doksazosynę stosuje się w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami, takimi jak β-adrenolityk, tiazydowy lek moczopędny, antagonista kanału wapniowego lub inhibitorem ACE.
Możliwe działania niepożądane: zakażenia dróg oddechowych i dróg moczowych, zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, jadłowstręt, niepokój, bezsenność, nerwowość, zawroty głowy, senność, kołatanie serca, tachykardia, kaszel, duszność, katar, zapalenie oskrzeli, ból brzucha, niestrawność, nudności, biegunka, suchość w jamie ustnej, świąd, bóle pleców i mięśni, objawy grypopodobne, obrzęki.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Doksazosyna to jeden z najczęściej stosowanych leków w leczeniu dwóch istotnych problemów zdrowotnych dotykających głównie mężczyzn – nadciśnienia tętniczego oraz łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Ta substancja czynna, będąca pochodną chinazoliny, od ponad 40 lat skutecznie pomaga pacjentom w poprawie jakości życia i kontrolowaniu objawów chorobowych. Dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania, doksazosyna należy do grupy antagonistów receptorów alfa-1-adrenergicznych, co oznacza, że selektywnie blokuje określone receptory w organizmie, prowadząc do rozluźnienia naczyń krwionośnych i mięśni gładkich. Właściwość ta czyni ją niezwykle cenną w farmakoterapii, szczególnie u pacjentów cierpiących jednocześnie na nadciśnienie i objawy powiększonej prostaty. Lek ten wyróżnia się wysoką skutecznością terapeutyczną przy relatywnie dobrym profilu bezpieczeństwa, co sprawia, że jest chętnie wybierany przez lekarzy i dobrze tolerowany przez chorych. W Polsce doksazosyna dostępna jest pod różnymi nazwami handlowymi, w tym Cardura, Doxar, Kamiren czy Zoxon, zarówno w postaciach o natychmiastowym, jak i przedłużonym uwalnianiu substancji czynnej.
Doksazosyna działa poprzez selektywną i kompetycyjną blokadę postsynaptycznych receptorów α1-adrenergicznych, które znajdują się w różnych strukturach organizmu. Receptory te zlokalizowane są głównie w ścianach naczyń krwionośnych, mięśniach gładkich gruczołu krokowego, torebce prostaty oraz szyjce pęcherza moczowego. Zablokowanie tych receptorów przez doksazosynę skutkuje rozluźnieniem mięśni gładkich i rozszerzeniem naczyń, co prowadzi do zmniejszenia oporu naczyniowego i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.
W kontekście układu sercowo-naczyniowego, doksazosyna powoduje rozszerzenie zarówno naczyń tętniczych, jak i żylnych, co skutkuje obniżeniem podwyższonego ciśnienia tętniczego. Istotne jest, że lek ten w zalecanych dawkach nie wywiera wpływu lub wywiera jedynie nieznaczny wpływ na ciśnienie tętnicze u osób z prawidłowymi wartościami. Po podaniu jednorazowej dawki maksymalne działanie obniżające ciśnienie obserwuje się po 2-6 godzinach, a efekt utrzymuje się przez 24 godziny.
W przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, mechanizm działania doksazosyny jest równie precyzyjny. Objawy tej choroby nie wynikają wyłącznie z wielkości gruczołu, ale również z nadmiernej stymulacji receptorów alfa-adrenergicznych w dolnych drogach moczowych przez układ współczulny. Doksazosyna, blokując te receptory, powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich, poprawę przepływu moczu, ułatwienie opróżniania pęcherza moczowego i zmniejszenie retencji moczu.
Po podaniu doustnym doksazosyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając dostępność biologiczną na poziomie około 65%. Maksymalne stężenie w osoczu krwi osiągane jest po 2 godzinach od przyjęcia leku w przypadku preparatów o natychmiastowym uwalnianiu, natomiast w przypadku postaci o przedłużonym uwalnianiu – po 8-9 godzinach.
Doksazosyna w 98% wiąże się z białkami osocza i podlega intensywnemu metabolizmowi wątrobowemu, głównie za pośrednictwem enzymu CYP3A4. Ponad 95% przyjętej dawki jest metabolizowane do form nieaktywnych na drodze O-demetylacji oraz hydroksylacji. Jedynie około 5% dawki przekształca się w hydroksydoksazosynę, która również wykazuje silne, selektywne działanie hamujące receptory α-adrenergiczne. Końcowy okres półtrwania wynosi 16-30 godzin, co umożliwia podawanie leku raz na dobę.
Wydalanie leku zachodzi głównie z kałem, przy czym mniej niż 5% stanowi niezmieniona forma doksazosyny. Ta charakterystyka farmakokinetyczna czyni doksazosynę wygodną w stosowaniu, wymagającą jedynie jednokrotnego przyjmowania w ciągu doby.
Doksazosyna znalazła zastosowanie w dwóch głównych obszarach terapeutycznych:
Lek jest skuteczny w monoterapii nadciśnienia tętniczego, działając poprzez zmniejszenie oporu naczyniowego. Doksazosyna wykazuje również korzystny wpływ na profil lipidowy, obniżając poziom cholesterolu całkowitego i zwiększając insulinowrażliwość tkanek. Te dodatkowe właściwości metaboliczne czynią ją szczególnie wartościową u pacjentów z zespołem metabolicznym czy cukrzycą.
W leczeniu objawów łagodnego przerostu prostaty doksazosyna należy do leków pierwszego rzutu. Poprawia parametry urodynamiczne, zmniejsza objawy dolnych dróg moczowych i może pozytywnie wpływać na funkcje seksualne pacjentów. Korzystny wpływ w łagodnym rozroście gruczołu krokowego zauważalny jest już po 2-6 tygodniach leczenia.
Doksazosyna znalazła również zastosowanie w terapii różnego rodzaju zaburzeń mikcji, w których przyczyną jest opóźnione otwarcie szyi pęcherza, a także w leczeniu neurogennej dysfunkcji pęcherza u dzieci. Prowadzone są również badania nad wykorzystaniem doksazosyny w leczeniu objawów zespołu stresu pourazowego (PTSD), szczególnie w przypadku występowania koszmarów nocnych.
| Wskazanie | Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|---|
| Nadciśnienie tętnicze | 1 mg raz na dobę | 16 mg na dobę | Stopniowe zwiększanie co 1-2 tygodnie |
| Łagodny rozrost prostaty | 1 mg raz na dobę | 8 mg na dobę | Efekt widoczny po 2-6 tygodniach |
Leczenie doksazosyną zawsze rozpoczyna się od dawki 1 mg na dobę, niezależnie od wskazania. Stopniowe zwiększanie dawki pozwala na minimalizację ryzyka niedociśnienia ortostatycznego, które może wystąpić szczególnie na początku terapii.
Dostępne są różne postacie farmaceutyczne:
Preparaty o przedłużonym uwalnianiu zapewniają bardziej równomierne stężenie leku w organizmie i mogą być lepiej tolerowane przez niektórych pacjentów.
W farmakoterapii nadciśnienia tętniczego doksazosyna może być stosowana zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym z innymi grupami leków przeciwnadciśnieniowych. Często łączona jest z inhibitorami konwertazy angiotensyny (enalapril, perindopril, ramipril), blokerami receptora angiotensyny II (losartan, valsartan, telmisartan), diuretykami tiazydowymi (hydrochlorotiazyd, indapamid) czy blokerami kanałów wapniowych (amlodypina, nifedypina).
W Polsce dostępne są również inne alfa-blokery stosowane w leczeniu nadciśnienia, takie jak prazosyna czy terazosyna, jednak doksazosyna charakteryzuje się najkorzystniejszym profilem działania i najmniejszą liczbą działań niepożądanych. W przypadku pacjentów z współistniejącym łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, doksazosyna stanowi idealny wybór, pozwalając na jednoczesne leczenie obu schorzeń.
W terapii łagodnego przerostu prostaty doksazosyna należy do grupy alfa-blokerów (alfa-adrenolityków), obok takich substancji jak alfuzosyna, tamsulozyna i silodosyna. Wszystkie te leki działają przez blokowanie receptorów α1-adrenergicznych, ale różnią się selektywnością wobec różnych podtypów receptorów.
Często stosowana jest terapia skojarzona doksazosyny z inhibitorami 5-alfa-reduktazy, takimi jak finasteryd czy dutasteryd. Inhibitory te działają poprzez blokowanie enzymu 5-alfa-reduktazy, który przekształca testosteron w dihydrotestosteron – hormon odpowiedzialny za rozrost prostaty. Leczenie skojarzone jest bardziej skuteczne niż monoterapia którymkolwiek z leków i znacząco obniża ryzyko wystąpienia zatrzymania moczu oraz konieczności leczenia chirurgicznego.
W niektórych przypadkach stosuje się również kombinację alfa-blokerów z antagonistami receptorów muskarynowych (solifenacyna, tolterodyna), szczególnie u pacjentów z nasilonymi objawami ze strony pęcherza moczowego.
Doksazosyna, pomimo swojego korzystnego profilu bezpieczeństwa, nie może być stosowana u wszystkich pacjentów. Główne przeciwwskazania obejmują:
Bezwzględne przeciwwskazania:
Szczególne środki ostrożności wymagają pacjenci z:
Szczególną ostrożność należy zachować na początku leczenia doksazosyną ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego – nagłego spadku ciśnienia związanego ze zmianą pozycji ciała na pionową.
Doksazosyna może powodować różnorodne działania niepożądane, które zostały sklasyfikowane według częstości występowania:
Często występujące (u więcej niż 1 na 100 osób):
Niezbyt często występujące (u mniej niż 1 na 100 osób):
Rzadko występujące:
Większość działań niepożądanych ma charakter przejściowy i zmniejsza się wraz z kontynuowaniem terapii. W przypadku wystąpienia poważnych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Doksazosyna może wchodzić w istotne klinicznie interakcje z różnymi grupami leków:
Leki nasilające działanie doksazosyny:
Leki osłabiające działanie doksazosyny:
Szczególne uwagi:
Doksazosyna nie powinna być stosowana w ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania w ciąży. Lek przenika do mleka matki w niewielkich ilościach, dlatego kobiety karmiące piersią powinny przerwać karmienie podczas stosowania doksazosyny.
U osób starszych nie jest wymagane dostosowanie dawki, jednak należy zachować szczególną ostrożność ze względu na zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego i upadków. Zalecane jest powolne zwiększanie dawki i regularne monitorowanie ciśnienia tętniczego.
Pacjenci z niewydolnością nerek nie wymagają dostosowania dawki, ponieważ doksazosyna jest głównie metabolizowana w wątrobie. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność i rozważyć zmniejszenie dawki. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby stosowanie doksazosyny nie jest zalecane.
Podczas leczenia doksazosyną konieczne jest regularne monitorowanie:
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego konieczne jest wykluczenie raka prostaty poprzez badanie poziomu PSA i badanie per rectum.
Przedawkowanie doksazosyny zazwyczaj prowadzi do niedociśnienia tętniczego o różnym stopniu nasilenia. Objawy mogą obejmować:
W przypadku przedawkowania należy ułożyć pacjenta na plecach z uniesionymi nogami i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Może być konieczne dożylne podanie płynów oraz środków wspomagających krążenie. Dializa nie jest skuteczna ze względu na wysokie wiązanie leku z białkami osocza (98%).
W przypadku leczenia nadciśnienia tętniczego pierwsze efekty mogą być odczuwalne już po kilku dniach, ale pełne działanie rozwija się po 4-6 tygodniach regularnego stosowania. W leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego znaczącą poprawę można zauważyć po 2-6 tygodniach terapii. Maksymalne działanie obniżające ciśnienie tętnicze obserwuje się 2-6 godzin po podaniu leku.
Nie zaleca się nagłego odstawiania doksazosyny, szczególnie u pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego. Nagłe przerwanie leczenia może prowadzić do „efektu odbicia” i gwałtownego wzrostu ciśnienia. Decyzję o przerwaniu lub zmianie terapii zawsze należy skonsultować z lekarzem, który może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki.
Doksazosyna zazwyczaj nie wpływa negatywnie na funkcje seksualne, a u niektórych pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego może nawet je poprawić. Jednak u niektórych mężczyzn może wystąpić zaburzenie ejakulacji lub priapizm (rzadko). W przypadku problemów z potencją należy skonsultować się z lekarzem.
Na początku terapii doksazosyną zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów ze względu na ryzyko wystąpienia zawrotów głowy, senności lub niedociśnienia ortostatycznego. Po okresie adaptacji (zwykle kilka tygodni) większość pacjentów może normalnie prowadzić pojazdy, pod warunkiem dobrej tolerancji leku.
Tak, doksazosyna często jest łączona z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi w ramach terapii wielolekowej. Jednak każde takie połączenie musi być nadzorowane przez lekarza ze względu na zwiększone ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia. Szczególną ostrożność należy zachować przy jednoczesnym stosowaniu z diuretykami, inhibitorami ACE czy blokerami kanałów wapniowych.
Doksazosyna charakteryzuje się długim czasem działania (można ją podawać raz na dobę) i stosunkowo dobrą tolerancją. W porównaniu z tamsulozoną ma szersze zastosowanie (również w nadciśnieniu), ale może częściej powodować obniżenie ciśnienia. Alfuzosyna ma podobne właściwości, ale krószy czas działania. Silodosyna jest najbardziej selektywna dla receptorów prostaty, ale ma ograniczone zastosowanie tylko do BPH.
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia doksazosyną, ponieważ może to nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze i zwiększać ryzyko niedociśnienia, zawrotów głowy czy omdleń. Szczególnie niebezpieczne może być to na początku terapii lub po zwiększeniu dawki leku.
W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym. Jeżeli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, pominiętą dawkę należy pominąć i kontynuować regularne dawkowanie. Nigdy nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.
Nie, doksazosyna nie powoduje uzależnienia psychicznego ani fizycznego. Nie rozwija się również tolerancja na jej działanie przy długotrwałym stosowaniu. Lek można bezpiecznie stosować przez wiele lat pod nadzorem lekarza, regularnie kontrolując jego skuteczność i bezpieczeństwo.
