Apremilast Accord to lek zawierający apremilast, stosowany w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, łuszczycy plackowatej oraz choroby Behçeta. Apremilast Accord jest dostępny wyłącznie na receptę, co oznacza, że jego stosowanie musi być nadzorowane przez lekarza.
Apremilast Aristo to lek stosowany w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, łuszczycy plackowatej oraz choroby Behçeta. Apremilast Aristo jest dostępny wyłącznie na receptę.
Apremilast Krka zawiera apremilast, inhibitor fosfodiesterazy 4, który zmniejsza stan zapalny. Stosowany jest u dorosłych w leczeniu aktywnej postaci łuszczycowego zapalenia stawów, przewlekłej łuszczycy plackowatej oraz choroby Behçeta. Pomaga kontrolować objawy tych schorzeń, poprawiając komfort życia pacjentów.
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest ? jest lekiem zawierającym substancję czynną apremilast, należącą do grupy inhibitorów fosfodiesterazy 4. Wskazany jest w leczeniu dorosłych pacjentów z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów, przewlekłą łuszczycą plackowatą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz chorobą Behçeta. Mechanizm działania leku polega na zmniejszeniu aktywności enzymu fosfodiesterazy 4, który odgrywa istotną rolę w procesie zapalnym. Poprzez hamowanie tego enzymu lek pomaga
Bratiti to lek zawierający apremilast, stosowany w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, łuszczycy plackowatej oraz choroby Behçeta. Bratiti jest dostępny wyłącznie na receptę.
Otezla to lek stosowany w leczeniu łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów. Zawiera substancję czynną apremilast, która działa na układ immunologiczny, zmniejszając stan zapalny i łagodząc objawy tych chorób. Lek jest dostępny na receptę.
Ozlam zawiera apremilast, inhibitor fosfodiesterazy 4, który pomaga zmniejszyć stan zapalny. Stosowany jest u dorosłych pacjentów z aktywną postacią łuszczycowego zapalenia stawów, umiarkowanym do ciężkiego nasileniem łuszczycy plackowatej oraz chorobą Behçeta w celu zmniejszenia owrzodzeń w jamie ustnej. Ozlam działa poprzez redukcję aktywności fosfodiesterazy 4, co pomaga w kontroli stanu zapalnego związanej z tymi schorzeniami.
TIVLEMAQ to lek zawierający substancję czynną apremilast, należący do grupy inhibitorów fosfodiesterazy 4. Stosuje się go u dorosłych w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów, przewlekłej łuszczycy plackowatej o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz choroby Behçeta – w przypadkach gdy inne metody leczenia nie mogą być zastosowane lub okazały się nieskuteczne. Lek działa poprzez zmniejszenie aktywności enzymu fosfodiesterazy 4, co pomaga w kontroli procesów zapalnych związanych z tymi schorzeniami.
Apremilast to nowatorska substancja czynna należąca do grupy selektywnych inhibitorów fosfodiesterazy 4 (PDE4), która rewolucjonizuje leczenie chorób zapalnych, takich jak łuszczyca, łuszczycowe zapaleniestawów oraz choroba Behçeta. Jako pierwszy doustny lek z tej grupy zatwierdzony przez FDA w 2014 roku, apremilast oferuje pacjentom alternatywę dla tradycyjnych terapii immunosupresyjnych. Mechanizm działania tej substancji opiera się na blokowaniu enzymu PDE4, co prowadzi do zwiększenia poziomu cyklicznego adenozylomonofosforanu (cAMP) w komórkach, skutecznie modulując odpowiedź zapalną organizmu. Dzięki doustnemu podawaniu i korzystnemu profilowi bezpieczeństwa, apremilast stanowi przełom w terapii przewlekłych schorzeń autoimmunologicznych.
Apremilast działa jako selektywny inhibitor fosfodiesterazy 4 (PDE4), kluczowego enzymu odpowiedzialnego za hydrolizę cyklicznego adenozylomonofosforanu (cAMP) – wewnątrzkomórkowego przekaźnika, który kontroluje sieć mediatorów prozapalnych i przeciwzapalnych. W komórkach zapalnych PDE4 jest dominującym enzymem odpowiedzialnym za rozkład cAMP.
Mechanizm terapeutyczny apremilastu można przedstawić w następujących etapach:
Apremilast jest zarejestrowany do leczenia trzech głównych wskazań:
Apremilast jest wskazany w Stanach Zjednoczonych do leczenia dorosłych z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów, osób z łuszczycą plackowatą, którzy są kandydatami do fototerapii lub terapii systemowej. Substancja ta wykazuje skuteczność szczególnie w trudnych do leczenia lokalizacjach:
Badania fazy III (PALACE 1, 2 i 3) wykazały, że u pacjentów kontynuujących leczenie apremilastu odpowiedź utrzymywała się bez nowych problemów bezpieczeństwa przez okres 5 lat.
W badaniu fazy III u pacjentów z owrzodzeniami jamy ustnej związanymi z zespołem Behçeta, apremilast skutkował w większej redukcji liczby owrzodzeń niż placebo, ale wiązał się z działaniami niepożądanymi, w tym biegunką, nudnościami i bólem głowy.
Apremilast jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego (73%), niezależnie od spożycia pokarmu, i osiąga szczytowe stężenia w osoczu krwi po 2,5 godzinach. Średnia pozorna objętość dystrybucji wynosi około 87 L. Wiązanie z białkami osocza wynosi 68%.
Apremilast jest metabolizowany w wątrobie, głównie poprzez enzym CYP3A4, ale w mniejszym stopniu także przez CYP1A2 i CYP2A6. Głównym metabolitem jest glukuronid O-desmetyloapremilastu.
Apremilast jest intensywnie metabolizowany przez wiele szlaków wątrobowych i pozawątrobowych, takich jak hydroliza nieenzymatyczna, N-deacetylacja niezależna od cytochromu P450 oraz metabolizm oksydacyjny, po którym następuje konjugacja z glukuronidami, katalizowana przez wiele enzymów i generująca łącznie 21 znanych metabolitów.
Okres półtrwania wynosi 6-9 godzin. Substancja jest eliminowana przez nerki (58%) i kał (39%), głównie w postaci metabolitów. Tylko 3% pierwotnej substancji znajduje się w moczu, a 7% w kale.
W badaniu ESTEEM 1, 844 pacjentów zostało randomizowanych (n = 282, placebo; n = 562, apremilast). W 16. tygodniu znacznie więcej pacjentów przyjmujących apremilast osiągnęło 75% lub większą redukcję od wartości wyjściowej w skali PASI (PASI-75) (33,1%) w porównaniu z placebo (5,3%, P < 0,0001).
W badaniu ESTEEM 2 w 16. tygodniu znacznie więcej pacjentów otrzymujących apremilast osiągnęło PASI 75 (28,8%), PASI 50 (55,5%) oraz statyczny wynik oceny globalnej lekarza wynoszący 0 lub 1 (20,4%) w porównaniu z placebo (odpowiednio: 5,8%, 19,7%, 4,4%; P < 0,001).
Łącznie 1493 randomizowanych pacjentów otrzymało jedną lub więcej dawek leku badanego (placebo: n = 496; apremilast 30 mg dwa razy dziennie: n = 497; apremilast 20 mg dwa razy dziennie: n = 500). U pacjentów kontynuujących leczenie apremilastu odpowiedź utrzymywała się bez nowych problemów bezpieczeństwa.
| Badanie | Grupa pacjentów | Główny punkt końcowy | Wyniki |
|---|---|---|---|
| ESTEEM 1 | Łuszczyca plackowata (n=844) | PASI-75 w 16. tygodniu | 33,1% vs 5,3% (placebo) |
| ESTEEM 2 | Łuszczyca plackowata (n=411) | PASI-75 w 16. tygodniu | 28,8% vs 5,8% (placebo) |
| PALACE 1-3 | Łuszczycowe zapalenie stawów (n=1493) | ACR20 w 16. tygodniu | Znacząca poprawa vs placebo |
| RELIEF | Choroba Behçeta (n=207) | Redukcja owrzodzeń | Znacząca redukcja vs placebo |
Pole pod krzywą (AUC) dla liczby owrzodzeń jamy ustnej wynosiło 129,5 dla apremilastu w porównaniu z 222,1 dla placebo (różnica średnich geometrycznych metodą najmniejszych kwadratów, -92,6; 95% przedział ufności [CI], -130,6 do -54,6; P<0,001).
W okresie 0-≥52 tygodni działania niepożądane występujące u ≥5% pacjentów obejmowały biegunkę, nudności, infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie nosogardła, napięciowy ból głowy i ból głowy.
Najczęstsze działania niepożądane obejmują:
Depresja i myśli samobójcze: Ten lek może powodować, że niektóre osoby stają się pobudzone, drażliwe lub wykazują inne nieprawidłowe zachowania. Może również powodować u niektórych osób myśli i skłonności samobójcze lub zwiększenie depresji.
Utrata masy ciała: Utrata masy ciała była związana z apremilastanem. Raporty z badań klinicznych wskazywały na 5-10% spadek masy ciała u 10% pacjentów przyjmujących apremilast (w porównaniu z 3,3% pacjentów przyjmujących placebo).
Ciężkie działania żołądkowo-jelitowe: Apremilast może powodować ciężką biegunkę, nudności lub wymioty, co jest bardziej prawdopodobne u pacjentów w wieku 65 lat lub starszych, lub u pacjentów z niskim ciśnieniem krwi (hipotensją) lub małą objętością krwi (hipowolemią).
Łącznie 4183 pacjentów było narażonych na działanie apremilastu (6788 pacjento-lat). Większość działań niepożądanych podczas leczenia była łagodna do umiarkowana w okresie kontrolowanym placebo (96,6%) oraz podczas całego narażenia na apremilast (91,6%).
Częstość działań niepożądanych szczególnego zainteresowania na 100 pacjento-lat:
Plan dawkowania rozpoczyna się od 5-dniowego okresu titracji, stopniowo zwiększając dawkę apremilastu w ciągu pierwszych pięciu dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki.
Standardowy schemat titracji:
Niewydolność nerek: Pacjenci z podstawową ciężką niewydolnością nerek charakteryzującą się CrCl poniżej 30 ml/min wymagają modyfikacji dawkowania. W takich przypadkach zaleca się dawkę 30 mg raz dziennie.
Niewydolność wątroby: Chociaż umiarkowana do ciężkiej niewydolność wątroby nie wymaga modyfikacji dawkowania.
Równoczesne stosowanie silnych induktorów enzymu cytochromu P450 wykazało zmniejszenie narażenia na apremilast i może skutkować zmniejszoną lub utratą skuteczności apremilastu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z silnymi induktorami P450, w tym ryfampicyną, fenobarbitałem, karbamazepiną, fenytonią i dziurawcem zwyczajnym.
Leki wymagające szczególnej ostrożności:
Nie odnotowano klinicznie istotnych interakcji lekowych z inhibitorami CYP450 (ketokonazol, metotreksat).
W leczeniu łuszczycy plackowatej, oprócz apremilastu, stosuje się:
Leki biologiczne:
Leki immunosupresyjne konwencjonalne:
Leki modyfikujące przebieg choroby (LMPCh):
Leki biologiczne:
Leczenie objawowe owrzodzeń:
Leczenie systemowe:
Jeśli apremilast działa na pacjenta, powinien on zacząć odczuwać korzyści w ciągu czterech miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Pierwsze objawy poprawy mogą być widoczne już po 4-8 tygodniach terapii.
Badanie wykazało, że metotreksat i apremilast mogą być podawane jednocześnie bez wpływu na ekspozycję farmakokinetyczną któregokolwiek z leków. Należy jednak unikać równoczesnego stosowania z silnymi induktorami CYP450.
Najczęstsze działania niepożądane to biegunka (występująca u około 25% pacjentów), nudności i ból głowy. Ciężkie objawy żołądkowo-jelitowe, gdy występują, zazwyczaj zaczynają się w pierwszych kilku tygodniach leczenia.
Apremilast nie jest klasycznym lekiem immunosupresyjnym jak leki biologiczne. Działa selektywnie na szlak PDE4/cAMP, modulując odpowiedź zapalną bez globalnej supresji układu immunologicznego.
W Unii Europejskiej lek jest przeciwwskazany w czasie ciąży, ponieważ u myszy i małp otrzymujących bardzo wysokie dawki apremilastu obserwowano poronienia i inne problemy ciążowe. W przypadku planowania ciąży należy skonsultować się z lekarzem.
Badania wykazały bezpieczeństwo i skuteczność apremilastu przez okres do 5 lat u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Decyzja o długości terapii powinna być indywidualizowana i podejmowana wspólnie z lekarzem.
Jeśli pominiesz dawkę, skontaktuj się natychmiast ze swoim zespołem specjalistów, aby uzyskać poradę, kiedy przyjąć następną. Nie należy podwajać dawki.
W przeciwieństwie do niektórych leków biologicznych czy metotreksatu, apremilast nie wymaga rutynowego monitorowania parametrów wątrobowych czy morfologii krwi. Zaleca się jednak regularne kontrole masy ciała i ocenę stanu psychicznego pacjenta.
