Obodence

SIILTIBCY to lek diagnostyczny stosowany w celu wykrycia zakażenia Mycobacterium tuberculosis. Dzięki śródskórnemu wstrzyknięciu i obserwacji reakcji układu odpornościowego umożliwia precyzyjne rozpoznanie gruźlicy u pacjentów od 28. dnia życia.

Siiltibcy

SIILTIBCY to lek diagnostyczny stosowany do wykrywania zakażenia Mycobacterium tuberculosis. Śródskórne wstrzyknięcie umożliwia ocenę reakcji układu odpornościowego, co pozwala na precyzyjne rozpoznanie gruźlicy u pacjentów od 28. dnia życia.

Antygeny rdESAT-6 i rCFP-10 to specjalne białka pochodzące z bakterii wywołującej gruźlicę – Mycobacterium tuberculosis. Są to substancje stworzone sztucznie w laboratorium (rekombinowane), które pomagają lekarzom wykryć, czy dana osoba była narażona na bakterie gruźlicy.

Te antygeny działają jak „detektory” – gdy zostaną wstrzyknięte pod skórę, wywołują reakcję u osób, które miały kontakt z bakteriami gruźlicy. To podobne do tego, jak nasz organizm rozpoznaje i reaguje na obce substancje.

Jak działają?

Mechanizm działania

Gdy antygeny zostają wstrzyknięte pod skórę osoby, która była narażona na gruźlicę, uruchamiają specjalną reakcję immunologiczną. Limfocyty (białe krwinki) rozpoznają te antygeny jako znajome i zaczynają produkować substancje zwane cytokinami. To prowadzi do powstania stwardnienia w miejscu wstrzyknięcia.

Ta reakcja rozwija się stopniowo i osiąga maksimum po 48-72 godzinach od podania. U osób, które nie miały kontaktu z gruźlicą, takiej reakcji nie ma lub jest bardzo słaba.

Zastosowanie medyczne

Do czego służy test?

Test z antygenami gruźlicy jest używany jako narzędzie diagnostyczne, które pomaga:

  • Wykryć zakażenie bakteriami gruźlicy
  • Zidentyfikować osoby, które miały kontakt z gruźlicą
  • Przeprowadzić badania przesiewowe w grupach wysokiego ryzyka
  • Wspomóc diagnozy u dzieci i dorosłych

Kto może być badany?

Test można wykonywać u:

  • Dorosłych i dzieci od 28. dnia życia
  • Osób z podejrzeniem kontaktu z gruźlicą
  • Pracowników służby zdrowia
  • Osób z grup wysokiego ryzyka

Sposób wykonywania testu

Procedura

Test wykonuje się poprzez wstrzyknięcie bardzo małej ilości (0,1 ml) roztworu pod skórę przedramienia. Używa się do tego specjalnej techniki zwanej techniką Mantoux. Po wstrzyknięciu powstaje mała grudka, która znika po około 10 minutach.

Ocena wyników

Po 48-72 godzinach lekarz mierzy wielkość stwardnienia w miejscu wstrzyknięcia. Stwardnienie o średnicy 5 mm lub większej oznacza dodatni wynik testu, co sugeruje kontakt z bakteriami gruźlicy.

Bezpieczeństwo stosowania

Najczęstsze reakcje

Większość osób doświadcza łagodnych reakcji w miejscu wstrzyknięcia, takich jak:

  • Świąd (u około 20% osób)
  • Ból (u około 8% osób)
  • Niewielki krwiak (u około 6% osób)
  • Zaczerwienienie lub obrzęk

Te reakcje zwykle mijają w ciągu kilku dni i całkowicie ustępują w ciągu 4 tygodni.

Środki ostrożności

Test nie powinien być wykonywany u osób z:

  • Uczuleniem na składniki preparatu
  • Poważnymi reakcjami na inne produkty zawierające bakterie gruźlicy w przeszłości
  • Ostre choroby z gorączką

Ograniczenia testu

Co należy wiedzieć?

  • Test może dawać wyniki fałszywie ujemne u osób z osłabioną odpornością
  • Nie rozróżnia czynnej choroby od przebytego zakażenia
  • Wcześniejsze szczepienie BCG nie wpływa na wyniki
  • Test wykonany zbyt wcześnie po narażeniu może być niecelny

Interpretacja wyników

Dodatni wynik oznacza kontakt z bakteriami gruźlicy, ale nie zawsze oznacza czynną chorobę. Ujemny wynik zwykle oznacza brak zakażenia, ale w przypadku silnych podejrzeń klinicznych mogą być potrzebne dodatkowe badania.

Przechowywanie i trwałość

Preparat musi być przechowywany w lodówce w temperaturze 2-8°C i chroniony przed światłem. Po otwarciu fiolki można ją używać przez 28 dni. Nie wolno zamrażać preparatu, ponieważ może to zniszczyć jego właściwości.

Test z antygenami gruźlicy stanowi ważne narzędzie w walce z tą chorobą, pomagając we wczesnym wykrywaniu zakażeń i odpowiednim leczeniu pacjentów.