Levobupivacaine Molteni

Levobupivacaine Molteni to lek z grupy miejscowych środków znieczulających, zawierający jako substancję czynną lewobupiwakainę. Jest stosowany do znieczulenia określonej części ciała przed zabiegami chirurgicznymi oraz w celu łagodzenia bólu. Lek podawany jest we wstrzyknięciu przez wykwalifikowany personel medyczny, najczęściej w warunkach szpitalnych. Dostępny jest w dwóch stężeniach: 2,5 mg/ml oraz 5 mg/ml w postaci roztworu do wstrzykiwań/do infuzji.

Zależnie od rodzaju zabiegu i miejsca podania, lek może być aplikowany z użyciem igły lub przez niewielki cewnik umieszczony w okolicy pleców (znieczulenie zewnątrzoponowe) lub do innych części ciała. Szczególnie istotne zastosowania obejmują znieczulenie przed zabiegami chirurgicznymi, łagodzenie bólu pooperacyjnego oraz znieczulenie podczas porodu i cięcia cesarskiego.

Jaki jest skład Levobupivacaine Molteni, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest lewobupiwakaina w postaci chlorowodorku. Lek występuje w dwóch stężeniach:

• Roztwór 2,5 mg/ml: każdy ml zawiera 2,5 mg lewobupiwakainy (25 mg w ampułce 10 ml)
• Roztwór 5 mg/ml: każdy ml zawiera 5 mg lewobupiwakainy (50 mg w ampułce 10 ml)

Pozostałe składniki to:

• Woda do wstrzykiwań
• Chlorek sodu
• Wodorotlenek sodu (do ustalenia pH)
• Kwas chlorowodorowy (do ustalenia pH)

Jak dawkować Levobupivacaine Molteni?

Dawkowanie jest indywidualnie dobierane przez lekarza i zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj zabiegu, stan zdrowia pacjenta, wiek oraz masa ciała. Lek jest podawany wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny.

Dawkowanie u dorosłych i młodzieży (powyżej 12 lat):

• Maksymalna pojedyncza dawka: 150 mg
• Maksymalna dawka dobowa: 400 mg
• W leczeniu bólu pooperacyjnego: nie więcej niż 18,75 mg/godzinę
• Podczas porodu: nie więcej niż 12,5 mg/godzinę

Dawkowanie u dzieci (poniżej 12 lat):

• Maksymalna dawka w znieczuleniu: 1,25 mg/kg/stronę
• Dawkę dostosowuje się indywidualnie do wieku, masy ciała i stanu zdrowia dziecka

Co zrobić w przypadku przedawkowania Levobupivacaine Molteni?

W przypadku podania zbyt dużej dawki leku mogą wystąpić następujące objawy:

• Uczucie drętwienia języka
• Zawroty głowy
• Niewyraźne widzenie
• Skurcze mięśni
• Poważne problemy z oddychaniem
• Drgawki (napady)

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast poinformować personel medyczny. Możliwe jest wystąpienie spadku ciśnienia krwi, przyspieszenia lub spowolnienia akcji serca oraz zaburzeń rytmu serca.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Levobupivacaine Molteni – czy mogę spożywać alkohol?

Ze względu na sposób podawania leku (tylko w warunkach szpitalnych przez wykwalifikowany personel medyczny) nie ma specjalnych ograniczeń dotyczących spożywania pokarmów i napojów. Należy jednak pamiętać, że po znieczuleniu mogą występować ograniczenia w prowadzeniu pojazdów i obsłudze maszyn do czasu całkowitego ustąpienia działania leku. Przed opuszczeniem szpitala należy skonsultować się z lekarzem odnośnie ewentualnych ograniczeń.

Czy można stosować Levobupivacaine Molteni w okresie ciąży i karmienia piersią?

Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

• W pierwszym trymestrze ciąży lek może być podawany tylko wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne
• Nie wolno stosować leku do znieczulenia okołoszyjkowego podczas porodu
• Podczas karmienia piersią można stosować lek, gdyż przenika on do mleka w bardzo niewielkich ilościach

Jakie są skutki uboczne Levobupivacaine Molteni?

Podczas stosowania leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Bardzo często (występujące u więcej niż 1 na 10 osób):

• Uczucie zmęczenia lub osłabienia
• Niskie ciśnienie krwi
• Nudności

Często (występujące u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• Zawroty i bóle głowy
• Wymioty
• Ból pleców
• Gorączka
• Ból pooperacyjny

Czy mogę łączyć Levobupivacaine Molteni z innymi lekami?

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, szczególnie w przypadku stosowania:

• Leków na zaburzenia rytmu serca (np. meksyletyna)
• Leków przeciwgrzybiczych (np. ketokonazol)
• Leków na astmę (np. teofilina)